Diversen   Johanna Maria Jelles (Hannemieke) Stamperius 79 jaar 12-09-1943 22-11-2022 Tiel Amsterdam auteur en feministe (bron: Wikipedia) Zij publiceerde onder andere onder haar eigen naam en onder de pseudoniemen Hannes Meinkema en Justa Abbing. Biografie Stamperius is geboren tijdens de Tweede Wereldoorlog. Haar moeder was Jaco Stamperius, een ongetrouwde vrouw die was ondergedoken in Tiel vanwege haar medewerking aan het Utrechts Kindercomité dat Joodse kinderen naar onderduikadressen bracht. Ze begon in 1961 met haar studie Nederlandse taal- en letterkunde en algemene literatuurwetenschap aan de Universiteit Utrecht. In haar studententijd woonde ze een tijd aan het hofje de Stevensfundatie in de Kruisstraat (Utrecht). In 1968 trouwde ze, later is ze van haar echtgenoot gescheiden. Haar literaire debuut, de roman De maaneter, verscheen in 1974 onder het pseudoniem Hannes Meinkema, dat ze sindsdien reserveerde voor haar fictie. Later schreef ze onder het pseudoniem Justa Abbing nog een aantal detectives.[4] Kinderboeken schreef ze onder haar eigen naam, evenals haar wetenschappelijke werk. Het proefschrift waar ze in 1977 op promoveerde heette Marsmans 'Verzen', toetsing van een ergocentrisch interpretatiemodel. Samen met Ethel Portnoy richtte Stamperius in 1978 Chrysallis op, een halfjaarlijks tijdschrift voor literatuur en kunst, waarin vrouwen voorrang hadden. Andere medewerkers aan het tijdschrift waren Liesbeth Brandt Corstius, Hanneke van Buuren en Esselien 't Hart. Het bleef bestaan tot 1981. Er verscheen ook poëzie van Stamperius; voor het eerst in 1980, met de bundel Het persoonlijke is poëzie. Ze publiceerde artikelen en verhalen in onder andere de tijdschriften Opzij, Chrysallis, Schrijvers tegen apartheid,[10] Hollands Maandblad en Avenue. In 1987 heeft ze als alleenstaande vrouw een Braziliaans meisje geadopteerd volgens de Braziliaanse wet. Omdat adopteren voor alleenstaanden toen in Nederland nog niet mogelijk was, duurde het tot 1995 tot ze een proefproces kon beginnen tegen de adoptiewet, om haar dochter ook hier legaal te kunnen adopteren. Sindsdien is adopteren voor alleenstaanden in Nederland mogelijk. Over de adoptieproblematiek schreef ze Moeders kindje (1992). Stamperius ontving jaarlijks een eregeld van het Stichting Fonds voor de Letteren, mede op voorspraak van Renate Dorrestein, die Stamperius haar 'literaire petemoei' noemde, omdat zij de eerste romans van Dorrestein begeleid had. In 1989 ontving ze de Annie Romeinprijs voor haar hele oeuvre. Stamperius overleed in haar slaap op 22 november in haar woning in Amsterdam

(2015955)

Aanvraag Handmatige Scan

Als u een opmerking heeft of een fout wilt melden betreffende deze advertentie, klik dan op: Contact.
Gebruik deze link NIET om een scan aan te vragen!

Als u meent dat dit artikel auteursrechtelijk beschermd is klik op: Melden.


Overige bronnen: ³)


³) - Op basis van achternaam en overlijdensdatum wordt gezocht naar dezelfde personen. Het resultaat zal niet altijd correct zijn.