Diversen   Johannes Auguste (Hans) van Ginkel 83 jaar 22-06-1940 27-07-2023 Kota Radje De Bilt geograaf, historicus en hoogleraar (bron: Wikipedia) Levensloop Hans van Ginkel werd geboren in Kota-Radja, het tegenwoordige Banda Aceh op Sumatra. Zijn vader was beroepsmilitair. Tijdens de Japanse bezetting werd Van Ginkel met zijn moeder en broer geïnterneerd in een Japans gevangenenkamp. Zijn vader moest als dwangarbeider werken aan de Birma-spoorweg. Zijn moeder overleed in het kamp. Na de Japanse capitulatie reisden de broers naar Nederland, waar ze werden herenigd met hun vader. Van 1948-1951 verbleef het gezin Van Ginkel weer in Indonesië. In 1951 kwamen ze opnieuw terug naar Nederland. Studietijd Van Ginkel behaalde in 1958 het eindexamen HBS-B in Roermond. Hij studeerde daarna sociale geografie en geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Hij volgde colleges bij de sociaal geografen Adriaan de Vooys en Chris van Paassen en de historicus Willem Coolhaas. Gedurende het academisch jaar 1963-1964 was Van Ginkel bestuursvoorzitter van de studievereniging V.U.G.S.. Later zou hij tot erelid van de V.U.G.S. benoemd worden. Voor zijn afstuderen werd hij benoemd tot leraar aardrijkskunde in Arnhem (1965). In datzelfde jaar huwde hij Bep Teepen. In 1966 behaalde Van Ginkel zijn doctoraal examen (cum laude). Het onderwerp van zijn doctoraalscriptie was de morfologie en de functie van oude Zuidoost-Aziatische steden in het begin van de 17e eeuw. Met het doctoraal examen verwierf hij ook een eerstegraads lesbevoegdheid voor aardrijkskunde en geschiedenis. Wetenschappelijk medewerker Van Ginkel bleef niet lang leraar. In 1968 aanvaardde hij op verzoek van prof. De Vooys een aanstelling als lid van de wetenschappelijke staf van het Geografisch Instituut in Utrecht. Naast zijn onderwijstaak werkte hij aan een proefschrift over de structuur en functie van oude steden in Thailand. Het onderwerp lag op het kruisvlak van zijn interesse in geografie, geschiedenis en Zuidoost-Azië. In 1969 verbleef hij een half jaar in Thailand voor archiefonderzoek en veldwerk. In de jaren zeventig groeide het aantal studenten sociale geografie explosief, zodat het werk aan het proefschrift kwam stil te liggen. Het onderwijs en het bestuur vergden veel tijd. In 1972 ging het project ‘Middengebied Randstad’ van start, een opdracht van de Rijksplanologische Dienst. Van Ginkel kreeg de leiding over het deelonderzoek 'mensen en wonen' en legde daarmee de basis voor zijn definitieve promotie-onderzoek over de woonmilieus in de Randstad. Hij promoveerde in 1979 cum laude op het proefschrift ‘Suburbanisatie en recente woonmilieus’. Hoogleraar, decaan en rector magnificus Een jaar na zijn promotie werd Van Ginkel benoemd tot hoogleraar Algemene Sociale Geografie in Utrecht en een jaar later werd hij decaan van de Interfaculteit der Aardrijkskunde Prehistorie, zoals de faculteit Ruimtelijke Wetenschappen toen heette. In 1986 volgde zijn benoeming tot rector van de Utrechtse universiteit. Als rector heeft Van Ginkel veel betekend voor het tot stand komen van duurzame relaties tussen universiteiten. Paul van Lindert (2001, 71) schrijft daarover: “Hij verloochende daarbij niet dat hij als geograaf een bijzondere roeping had. Zo hield hij tijdens een van zijn werkbezoeken aan de Universidad Mayor de San Simón (UMSS) in Bolivia voor de vuist weg een pleidooi voor de ontwikkeling van een moderne geografie aan die universiteit, dat zoveel indruk heeft gemaakt dat daarover nu nog wordt gesproken. Hans verliet het land als ereburger van de stad Cochabamba en de samenwerking tussen de UU en de UMSS op het vlak van de geografie is inmiddels een feit”. In 1990 en 1994 werd deze benoeming verlengd. In 1997 aanvaardde Van Ginkel een benoeming als rector van de UNU, de Verenigde Naties Universiteit in Tokio. Tegelijk met deze benoeming werd hij deeltijd-hoogleraar ‘Human Geography and Planning’ aan de faculteit Ruimtelijke Wetenschappen. Op 1 juli 2001 kreeg hij eervol ontslag. In 2008 keerde hij er terug als gasthoogleraar met de leeropdracht ‘Sustainable urban futures’. Rector United Nations University Van Ginkel was 10 jaar rector van de UNU (de maximale benoemingsperiode). De UNU heeft als doelstelling het verzamelen en verspreiden van kennis over problemen die wereldwijd spelen, zoals natuurrampen, urbanisatie, vrede en veiligheid en landbouw. Onder zijn bestuur werden nieuwe instituten aan de UNU (een typische netwerkuniversiteit) toegevoegd zoals UNU-CRIS (Comparative Regional Integration Studies) in Brugge, UNU-EHS (Environment and Human Security) in Bonn en UNU-IIGH (International Institute on Global Health) in Kuala Lumpur. In 2007 ontving hij van de Japanse keizer een hoge onderscheiding (the Orde of the Rising Sun Grand Cordon)

(2096734)

Er is helaas geen scan beschikbaar

Als u een opmerking heeft of een fout wilt melden betreffende deze advertentie, klik dan op: Contact.
Gebruik deze link NIET om een scan aan te vragen!

Als u meent dat dit artikel auteursrechtelijk beschermd is klik op: Melden.


Overige bronnen: ³)


³) - Op basis van achternaam en overlijdensdatum wordt gezocht naar dezelfde personen. Het resultaat zal niet altijd correct zijn.